It's time…...

De laatste eeuwen is er veel aandacht en energie gegaan naar ons hoofd.  Dit heeft  interessante ontwikkelingen met zich meegebracht oa. op technologische vlak.
Vaak zoals je ook in de ontwikkelingsfases ziet bij een  jong kind dat bvb. snel groeit, is bvb. het praten of het lopen wat trager .  Zo heeft de mens ook de waarde van
de buik en het hart verwaarloosd, achterwege gelaten en is het nu tijd om  hier aandacht aan te geven zodat we  meer en meer leren  om vanuit een dynamisch evenwicht te gaan leven.

Hoog tijd…daar heel wat mensen volledig vanuit hun hoofd leven en al hun energie geconsumeerd wordt door hun denken, meer nog het denken heeft hen onder controle en er draait een molentje rond in hun hoofd dat ze niet meer kunnen stoppen.  Innerlijke rust is ver te zoeken en ze voelen zich als een kampeerwagen die in de bovenste kastjes de zwaarste lading heeft en bij de eerste scherpe bocht kan kantelen. Controle en angst is dan ook troef met veel frustraties als gevolg. de perfecte combinatie die een klem vormt voor ons hart.

Onze Westerse cultuur wordt al een eeuwigheid gedomineerd door het gebruik van de intelligentie van het hoofd en heeft de waarde van de intuïtie en van de intelligentie van het hart onderschat. Het gevolg hiervan is niet alleen dat het evenwicht op een ingrijpende manier is verstoord, maar ook dat bovendien bij velen van ons in de Westerse cultuur een breuk in de hoofd-hartdialoog is opgetreden.  Het verlies van het contact met ons hart betekent dat  de verbinding met onze essentie verbroken is en dan weten we niet meer wie we zijn en wat we hier komen doen. We ervaren dat als een leegte, een gat, een gemis, een ontoereikendheid in onszelf. Dit veroorzaakt een diep en schijnbaar onvervulbaar verlangen naar "iets". We verlangen dan naar de zuivere en authentiek ongeconditioneerde kern van wie we zijn, naar onze ware aard die altijd aanwezig is en die fundamenteler is dan onze persoonlijkheid.

Doordat de meeste onder ons niet op aarde komen en ontvangen worden door een energie van mensen die een zinderend verlangen hebben om te weten wie we zijn en wat we hier komen doen , krijgen we de boodschap mee " pas je aan en je hoort erbij".  Het begint wellicht met de eerste maaltijden die we voorgeschoteld krijgen…geplette patatjes met geplette groentjes….dat is de standaard goede eerste maaltijd, althans in het Westen, voor een kind dat overschakelt naar vaste voeding.  Misschien was dit niet voor iedereen de goede voeding….maar ja …er is weinig keuze op dat moment…we nemen onze eerste hap…we krijgen goedkeuring van mama en papa, liefde,  we horen erbij en we zijn vertrokken met de vorming van onze persoonlijkheid.  Deze persoonlijkheid zorgt ervoor dat we aanvaard worden en kunnen functioneren. Aanvankelijk geeft dit gedrag ons rust daar erbij horen essentieel is als mens om te overleven.

Stapje per stapje wordt onze persoonlijkheid gevormd en komen velen op een punt uit dat we ons volledig met onze persoonlijkheid hebben geïdentificeerd, we herkennen ten slotte onze essentie en de kwaliteiten daarvan niet of nauwelijks meer en gaan geloven dat deze lege persoonlijkheid zonder onze authentieke zelf alles is wat we zijn. Kortom we vergeten wie we zijn en waarom we hier zijn.
Er is echter reeds geruime tijd het bewustzijn bij velen dat men terug de waarde en intelligentie van het hart dient te integreren in het dagdagelijkse leven. Er wordt meer aandacht gegeven aan onze emoties , wat we voelen en tal van therapieën worden aangeboden om de mens hierbij te helpen.  Er wordt gepraat en teruggegaan naar die eerste hap geplette patatjes, hoe het voelde en er wordt gezocht naar wat we toen nodig hadden. 

Mondjesmaat , stapje voor stapje kom je dan ergens anders met je zelf terecht.  Maar doordat het hoofd een eeuwigheid zoveel aandacht heeft gekregen, zo intelligent en dominant is geworden, staat het niet zomaar z'n plaats af aan het hart. Het hoofd en de persoonlijkheid zijn ook hele goede vrienden geworden en functioneren prima tezamen.  Maar al te vaak krijgt de persoonlijkheid in de zoektocht naar ons ware zelf een upgrade waardoor we ons anders en beter voelen, tot een bepaald punt dat de leegte weer begint te knagen ….en we heel waarschijnlijk weer een stapje verder mogen van het team hoofd en persoonlijkheid die ons samen om de tuin van Eden laten lopen. 

Veel mensen die reeds jaren het "Spirituele pad" bewandelen op zoek naar wie ze zijn en wat ze hier komen doen, hebben hun energie en aandacht vaak volledig naar hun hart laten gaan, sommigen zelfs in afzondering van de maatschappij, maar velen hebben hun kennis en ervaringen niet neergezet in het dagdagelijkse leven in de maatschappij.  Ze hebben zich afgezonderd, leven in subgroepjes waar ze zich goed  en gesteund voelen.  Ze hebben de stempel alternatief gekregen en worden niet echt als uitnodigend aangevoeld door velen die die de stap naar het hart nog dienen te zetten. Vaak is het voor veel van deze spirituele mensen heel moeilijk om in evenwicht te blijven en is terug integreren in de maatschappij en hun taak opnemen onmogelijk. Het zijn de pioniers, de zieners die reeds heel lang wisten dat er iets diende te veranderen om het evenwicht te herstellen, de zoekenden, die voor diegenen die nu hun eerste stapjes zetten heel wat werk hebben geleverd en de weg hebben geëffend, waarvoor veel dank. 

Om niet om de tuin van Eden geleid te worden door je eigen persoonlijkheid, begeleid door de intelligentie van het hoofd, heb je een grote intelligente kracht nodig, een oerkracht en deze bevindt zich in onze buik.
Het is de kracht die vrouwen voelen als ze een kind op de wereld zetten, het is de kracht die ons de juiste actie op de juiste moment op de juiste plaats laat ondernemen zonder we erbij nadenken of iets plannen zodat we net aan een accident ontsnappen, iemand redden uit een brand zonder dat we hiervoor opgeleid zijn,
Het is die kracht die we nodig hebben zodat ons hoofd terug onze trouwe dienaar wordt en onze persoonlijkheid ons help bij het reconnecteren met ons hart en ons terug verbindt met ons eigen authentiek innerlijk weten.

De grote wijzen hebben altijd gewezen  op het belang van dit innerlijk weten.  Zij adviseerden dan ook om hun woorden niet zonder meer te geloven als zijnde waar. Zo gaf de Boeddha al 2500 jaar geleden de volgende raad :

"Geloof niet zomaar iets wat je hebt gehoord.
Geloof niet in tradities alleen omdat ze vele generaties doorgegeven zijn.
Geloof niet iets op basis van het feit dat er veel over gepraat wordt.
Geloof niet iets omdat het zo staat opgeschreven in geschriften die afkomstig zijn van oude wijzen. Geloof niet in vermoedens.
Geloof niet iets omdat een autoriteit, een docent of iemand die ouder is het zegt.
Geloof alleen iets nadat je het voor jezelf hebt uitgetest en op die manier hebt ontdekt, dat het zowel voor jou blijkt te werken alsook dat het ten goede komt aan alles en iedereen.
Accepteer het dan en leef er ook naar. "

Om naar ons eigen innerlijk ontdekt weten te leven hebben we zelfvertrouwen nodig en vaak ook veel doorzettingsvermogen, daar het vaak niet strookt met de gedachtenwereld rond ons heen en voor we het weten zijn we opgeslorpt door onze omgeving die het toch maar liever bij het oude vertrouwde houd, want dat voelt veilig aan,…liever het zekere voor het onzekere nemen.
Het vertrouwen en het doorzettingsvermogen, dat iets anders is dan wilskracht, waardoor je je levensenergie maar al te vaak opbrandt op korte termijn, heb je als je basis authentiek is.
M.a.w. als je fundering waarop je je huis hebt gebouwd, jij bent, wie je bent en wat je hier komt doen, het jouw energie, gedachten, zijn.  Jammer genoeg is bij velen van ons een mengelmoes fundering gecreëerd door opvoeding, maatschappij, cultuur …etc.

"Get your base right" las ik een tijdje geleden . En ja, hier begint het.
Je hebt je oerkracht nodig om je zelf als het ware met jouw unieke fundering op de wereld te zetten. En hoe je dat doet weet wellicht niemand, de oerkracht doet het gewoon.
Zonder bewustzijn en kennis over onze oerkracht komt ze enkel aan bod op cruciale momenten en is ze daarna weer in waaktoestend.
Als we er echter meer over weten, als we een zinderend verlangen hebben om ze te leren kennen , kunnen we ze leren beheren en dat is niet hetzelfde als beheersen , noch controleren.
We leren ze dan verbinden met ons hart en hoofd.

En dan pas komen we te weten hoe krachtig we zijn , we leren onze capaciteit als mens kennen.
Het is onze persoonlijkheid, ons ego, onze mind, onze intelligentie van het hoofd die ons klein houdt.